Futbol arsada güzel(di), borsada değil.

“Halka en yakın yer neresi? Çizgi! İşte ben de çizgide beklerdim. Antrenör ve idarecilerin olduğu tarafta oynamayı sevmiyordum." 

Bu memleket böyle artık. Kabul edelim. Değer atfettiğimiz ne varsa, kimi turnusol bellediysek elimizden kayıp gidiyor. Güle güle sol açığın yalnız ve güzel insanı...

Az biraz insan, çokça şiir lazım bize..

Yazdık değse de,

Değmese de-belli ki,

Havalı çocuklardık,

Cefakâr ama 

            Karışık kasetli,

Babalarımız hep böbrek taşı sahibi,

Onlar işerdi,

            Anneler onların başını beklerdi,

Biz üşürdük,

Üşüdükçe kaçardık evden,

Arkadaşlara, sinemalara, oralara,

Necla'nın balkonunun altına,

Yine de hep üşürdük,

Kimsesizlikte yatıya kalır,

Üşüdükçe,

            Şair olurduk... 

UMUT TAYDAŞ